Als er in de natuur ergens te veel van is, gebeurt er vroeg of laat iets waardoor de situatie verandert. De natuur lijkt altijd te streven naar evenwicht. Zijn er bijvoorbeeld veel mensen en/of dieren bij elkaar, dan ontstaat er vanzelf een virus. Wanneer zo’n virus toeslaat en mensen zich ertegen proberen te beschermen door binnenshuis te blijven, ontstaat er veel van iets anders: vrije tijd. Te veel vrije tijd kan verveling veroorzaken. Ver-veel-ing.
Maar ook dan gebeurt er vanzelf wel iets. Probeer je maar eens te vervelen tot je een ons weegt. Wedden dat je dat niet lukt? Vanzelf ga je iets doen, al dacht je vooraf nog dat je geen idee had hoe je je dag moest doorkomen.
Het wordt je bovendien makkelijk gemaakt om je niet te vervelen. Via de sociale media vliegen de knip- en knutseltips je tegemoet. Televisie-aanbieders komen met gratis extra kanalen zodat je (nog) meer films kunt zien. En in tv-programma’s wordt je getoond hoe anderen hun tijd vullen en hoe jij dat dus ook zou kunnen doen: legpuzzels maken, mens-erger-je-nieten, kralenkettingen rijgen…
Maar je zou deze tijd ook kunnen gebruiken om bij jezelf naar binnen te kijken. Je zoekt dan niet de verveling op, maar je gaat gewoon zitten en je doet niets. Het is zoiets als vasten: je onthoudt je bewust van alles wat verstrooiing biedt. Dat is spannend, want je zou wel eens iets kunnen gaan voelen waar je misschien al die tijd voor aan het weglopen was.
Het betekent dat je gaat zijn met wat er hier en nu is. Dus je verbindt je met de werkelijkheid. En je creëert even niet een reeks afleidende werkelijkheden om niet te hoeven voelen wat er kennelijk wel is.
Kortom: zet de tv of de muziek uit en je telefoon op de vliegtuigstand, en ga zitten. Let op je ademhaling, laat je gedachten gewoon komen en gaan, en ervaar wat er is. Zonder iets te ontkennen of weg te duwen.
Een extra uitdaging die je eraan zou kunnen toevoegen: kom pas weer in actie wanneer je niet de wens voelt om met deze oefening te stoppen.
Deze coronaperiode is een regelrechte uitnodiging voor introspectie. Je hebt er alle tijd voor. Probeer het eens, al is het maar tien minuten. Zo kun je de rust die deze tijd biedt écht in je laten doordringen.