De man tegenover me aarzelt, en zegt dan: ‘Als ik op straat loop, heb ik vaak het idee dat de mensen op me letten en nare dingen over me denken.’
Ik vraag hem wat die mensen bezielt zo met hem bezig te zijn, alsof ze niets anders te doen hebben. Hij kijkt me glazig aan. Ik leg hem mijn vermoeden voor: zou het kunnen dat je vaak op jezélf let, en dat er dan niet altijd liefdevolle gedachten opkomen? Zou het kunnen dat je vaak met een kritische blik naar jezelf kijkt en vindt dat je tekortschiet?
Dat onbekenden allerlei meningen over jou zouden hebben, is een kinderlijke gedachte. En ook een arrogante gedachte, alsof jij zo speciaal bent. Toch hebben veel mensen zulke gedachten, ik had ze ook toen ik een twintiger en dertiger was. Wanneer zo’n gedachte opkomt, kun je hem niet zomaar opzij zetten. Als je regelmatig denkt dat andere mensen je veroordelen, is het zaak dat je gaat voelen. Dat je helemaal voelt wat die gedachte met je doet. Dat doe je liever niet, want je wilt je niet rot voelen. En je hebt er misschien ook een oordeel over dat je zulke dingen denkt. Maar een hardnekkige gedachte afwijzen helpt niet, hij blijft terugkomen en om jouw aandacht vragen.
De gedachte is kinderlijk, omdat hij een reactie is op een pijnlijk gevoel uit je kindertijd dat op de achtergrond sluimert. Een oude pijn die erom smeekt echt gevoeld te worden. Pas wanneer je alle delen van jezelf aanvaardt en toelaat, dus ook de pijnlijke, kun je heel worden. Is dat niet wat je uiteindelijk echt wilt: heel zijn en helemaal jezelf zijn? Helemaal jezelf mógen zijn? Vroeger mocht je dat misschien niet van sommige volwassenen om je heen. En nu mag het niet van die kritische stem in jezelf…
Heelwording betekent dat je ook die gevoelens verwelkomt die je tevergeefs hebt geprobeerd kwijt te raken. Van jouw verleden kan (en hoeft) niets weg, ook niet de pijnlijke gevoelens die je liever niet voelt. Alleen als je je gevoelens doorvoelt, laten ze jou op den duur los. Dus verwelkom ze en word heel. In feite was je dat altijd al, alleen probeerde je een deel van jezelf weg te duwen. Zeg ja tegen alles, zo word je volwassen.