Wonder

Kijk eens rond in de ruimte waar je je op dit moment bevindt: deze huiskamer, dit kantoor, deze treincoupé… Een relatief bekende plek, nietwaar? Alles is zo vanzelfsprekend, dat het wonderlijke ervanaf is. We nemen de wereld vaak voor lief. Maar dat wij bestaan en dat we een wereld waarnemen, is een ongelooflijk wonder!

Stel je de wereld eens voor zonder gebruik te maken van je zintuigen. Dus je kunt haar niet zien, horen, proeven, ruiken of voelen. Hoe zou de wereld dan zijn?
Dat kun je niet weten. Je kunt het je niet voorstellen. Want bij elke voorstelling stel je je iets zichtbaars (hoorbaars, tastbaars) voor. Onze wereld wordt ons voorgespiegeld door onze zintuigen. De wereld hangt af van onze waarneming. En waarneming bestaat alleen in en als bewustzijn.

Ieder van ons is de Schepper zelf. Als we kijken, scheppen we een geziene wereld. Als we luisteren, scheppen we een gehoorde wereld… Dat alles gebeurt onmiddellijk, hier en nu. Het is één onlosmakelijk gebeuren, één intieme stroom van ervaren. Hoe dit kan? Niemand weet het. Maar we kunnen er wel van genieten, met volle teugen!

Wij kijken, horen, voelen, ruiken en proeven de wereld tot bestaan, tot leven. De wereld – inclusief dit sterfelijke ‘ikje’ waar we onszelf meestal voor aanzien – is de waarneembare kant van Gewaarzijn. Er is geen neutrale wereld die aan onze waarneming ten grondslag ligt. De wereld en het waarnemen ervan zijn Eén.

Het universum creëert wezens met zintuigen en wezens met zintuigen creëren het universum. Tegelijkertijd. En dit wonder, dit mysterie is wat wij zijn.