Het steeds jezelf op je kop geven vanwege je fouten
is het voeden van het idee dat je iemand bent.
Deze vorm van masochisme
lijkt nog het meest op meteorologie:
een strakblauwe hemel vind je niet interessant
en je aandacht gaat uit naar de wolken.
Om dit patroon te doorbreken
zou je kunnen beginnen met niet langer te zeggen
dat regen slecht weer is.