Achteraf

Mijn goede vriend Bor van Geenen schrijft vrijwel dagelijks een poëtische tekst op zijn blog www.openbaargeheim.nl. Dit vers vind ik zo mooi en zo raak, dat ik hem hier graag plaats. Met toestemming van Bor, uiteraard.

Achteraf

Mensen hebben het geniale vermogen
om niet te accepteren wat er op dit moment is.
Wat er geniaal aan is, is dat met dit ‘achterafoordeel’
oprecht niet gezien wordt wat er hier beschikbaar is,
laat staan wat er allemaal mogelijk is.
Dat is knap, hele werelden worden ontkend, weggevaagd,
zeeën van mogelijkheden worden drooggelegd.
Je bent in het verkeerde land geboren,
op de verkeerde planeet, bij de verkeerde ouders,
in het verkeerde lichaam, met het verkeerde geslacht
en de verkeerde genen en de verkeerde talenten.

Zoals elk denken komt ook dit denken achteraf.
Het verraadt dat, met de kennis van nu,
achteraf dus, het idee is ontwikkeld dat men
vooraf liever iets anders had willen verwachten.

Er mag dan geen God met een baard zijn,
maar zijn wereldvreemde grondpersoneel
bevolkt nog steeds deze wondervolle aardbol.
Heb je ooit een boom gezien die liever een geit wou zijn?
Een appel die verdrietig is omdat hij geen peer mag wezen?
Een bloem met de verkeerde geur, de verkeerde kleur,
die liever een hommel was geweest?
‘Ach, was ik maar een mens,’ dacht een God zonder baard
achteraf.

Meer werk van Bor lees je op www.openbaargeheim.nl